Zdjęcie panoramiczne przedstawiające muzeum karkonoskie w Jeleniej Górze.
ODDZIAŁY
Zdjęcie przedstawiające oddział

Dom Carla i Gerharta Hauptmannów
ul. 11 Listopada 23
58-580 Szklarska Poręba

Zdjęcie przedstawiające oddział

Muzeum Historii i Militariów w Jeleniej Górze,
ul. Sudecka 83

Zdjęcie przedstawiające oddział

Muzeum Zamek Bolków
ul. Zamkowa 1
59-420 Bolków

Puchała Aleksander >



ur. 1 maja 1931 roku w Charzewicach-Stalowej Woli

zm. 24 kwietnia 1997 w Szklarskiej Porębie

Aleksander Puchała urodził się 1 maja 1931 w Charzewicach (obecnie Stalowa Wola). Jego ojciec Wojciech pracował na tamtejszej kolei i był kapelmistrzem orkiestry kolejowej. Matka, Karolina, zajmowała się domem i tróją swoich synów. Całe dzieciństwo i pierwsze lata młodości Aleksander Puchała spędza w Charzewicach, tam uczęszcza do szkoły podstawowej i gimnazjum. Już jako chłopiec zapisuje się do harcerstwa i czynnie działa w swojej drużynie.  Zarówno Aleksander, jak i dwóch jego braci wykazują zainteresowanie i umiejętności artystyczne, wszyscy grają na instrumentach muzycznych. Po maturze, w 1951 zdaje egzaminy na Wydział Architektury Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Z powodu braku miejsc nie zostaje przyjęty na uczelnię. Dostaje informacje o nowo otwartym  Wydziale Architektury Wnętrz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu i podejmuje decyzję o przeniesieniu się do Wrocławia. Studiuje u profesora Władysława Wincze. Dyplom broni w 1956. W rok później żeni się z ówczesną studentką Wydziału Ceramiki i Szkła Reginą Włodarczyk. Po zakończeniu studiów Puchała rozpoczyna pracę w Biurze Projektowym we Wrocławiu, gdzie zajmuje się przede wszystkim projektowaniem mebli. W 1958 jego żona kończy studia i zostaje zaangażowana jako projektant w Hucie Szkła Kryształowego “Julia” w Szklarskiej Porębie, gdzie przenoszą się oboje do wynajmowanego mieszkania. W następnym roku rodzi się ich syn Marek. Aleksander Puchała dostaje angaż w hucie „Julia” w roku 1960. Obejmuje w niej funkcję projektanta szkła i głównego specjalisty do spraw wzornictwa. Całe dalsze jego życie zawodowe związane jest z wzornictwem przemysłowym, a także z unikatową twórczością artystyczną w dziedzinie szkła.

Puchała organizuje wraz z żoną wzorcownię huty i biuro do prac projektowych i dokumentacyjnych. Niewielki budynek, który adaptują do tego celu do dziś nosi nazwę „Puchałówka”. Odpowiadając na zapotrzebowanie i gusta odbiorców oraz możliwości techniczne i finansowe przedsiębiorstwa, artysta wprowadza do masowej produkcji wzory szkieł użytkowych, zdobionych ręcznie wykonywanym szlifem. Ściśle współpracuje z hutnikami (przede wszystkim z Bronisławem Gondkiem) oraz pracownikami szlifierni, którzy często weryfikują techniczne możliwości praktycznego wykonania projektu. W bardzo znaczny sposób przyczynia się do wzrostu jakości produkowanych przez Hutę “Julia” szkieł użytkowych, które stają się bardzo rozpoznawalnym polskim produktem. Puchała nie ogranicza się jednak tylko do projektowania szkieł seryjnych, dla szerokiego grona odbiorców. Równocześnie tworzy szkła unikatowe, korzystając z dostępnego tworzywa w postaci szkła kryształowego i zaplecza huty. Wykonuje szkła wolnoformowane, inspirowane zjawiskami i elementami przyrody (“Grań I”, “Grań II”, „Natura I”), a także ujawniające jego zmysł architektoniczny wazony. Tworzone poprzez wdmuchiwanie masy szklanej w przygotowaną według zamysłu artysty formę, a następnie szlifowane, bądź formowane specjalnie skonstruowanymi narzędziami (“Szron”, “Spirala”, “Polonez”). W swoich wazonach artysta operuje prostymi formami i oczywistymi rozwiązaniami, uzyskując niezwykłe efekty. Walce, cylindry i prostopadłościany są rzeźbiarsko opracowywane poprzez bardzo głębokie szlify. Artysta maksymalnie wykorzystuje wszystkie najlepsze cechy kryształu – idealną przejrzystość i właściwości rozszczepiania światła. W jego szkłach myśl architektoniczna przekładana jest na myśl czysto artystyczną. Jego unikatowe prace pokazywane były na licznych wystawach i targach sztuki. Swoją długoletnią pracą na trwałe wpisał się w nurt tzw. „Szkoły Wrocławskiej” w zakresie szkła unikatowego, a także przyczynił się do wzrostu jakości wzornictwa przemysłowego w Polsce.

Aleksander Puchała zmarł 22 kwietnia 1997. Pochowany został w Zbytowej koło Jelcza. 16 lipca 2010, w „Zaułku Szklarzy” przy Leśnej Hucie w Szklarskiej Porębie odsłonięta została tablica upamiętniająca artystę.

Wystawy:

1956, 1959 – I i II Ogólnopolska Wystawa Grafiki Artystycznej i Rysunku, Warszawa

1959 – Okręgowa Wystawa Architektury Wnętrz, Wrocławski

–      Świat Malarskiej Metafory, Wrocław

–      Doroczna Okręgowa Wystawa Plastyki, Wrocław

–      Okręgowa Wystawa Grafiki Wrocławskiej, Wrocław

–      Plastyka Ziem Nadodrzańskich, Warszawa

1961/62 – Polskie Dzieło Plastyczne w XV-leciu PRL, Warszawa

1962 – Wrocław w Grafice, Wrocław

–      Exlibris Wrocławski, Wrocław

1963 – Polskie Szkło i Ceramika – wystawa objazdowa, Berlin – Praga – Wiedeń

1964 – Ogólnopolska Wystawa Tkaniny, Ceramiki i Szkła, Warszawa

1965 – XX Ogólnopolska Wystawa Sztuk Plastycznych, Radom

–      Polscy Artyści, Drezno

–      Twórczość Plastyczna w XX-lecie PRL, Wrocław

1967 – Człowiek i Praca w Polsce Ludowej, Warszawa

1968 – Wystawa Okręgowa, Wrocław

1969 – Wzornictwo Szkła i Ceramiki, Warszawa

–      Ogólnopolska Wystawa Ceramiki i Szkła, Wrocław

–      Okręgowa Wystawa Malarstwa, Rzeźby i Grafiki, Wrocław

–      Ogólnopolska Wystawa Pokonkursowa “Człowiek i Praca w Polsce Ludowej”, Warszawa

–      Wystawa Polskiej Sztuki Użytkowej, Moskwa, Ryga

1970 – Wystawa Okręgowa, Wrocław

–      Polska Walcząca na Lądzie i na Morzu, Radom

1971 – Wystawa Okręgowa, Wrocław

–      Wystawa indywidualna grafiki, Szklarska Poręba

1972 – Exlibris Wrocławski, Wrocław

1973 – Triennale Szkła i Ceramiki, Jablonec, Czechosłowacja

–      30 Lat Ludowego Wojska Polskiego w Twórczości Plastycznej

1974 – Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice

–      Prezentacje 74, Wrocław

–      Wystawa Plastyków Jeleniogórskich, Jelenia Góra

–      Plastycy w przemyśle, Wrocław

1975 – V Ogólnopolska Wystawa “Przeciw Wojnie”, Lublin

–      Szkło Artystyczne, Warszawa

–      Szkło i Ceramika. Wzornictwo – Konfrontacje, Warszawa

–      Panorama XXX-lecia PRL, Warszawa

1976 – Grafika Wrocławska, Warszawa

–      Międzynarodowa Wystawa Ruch Oporu w Oczach Młodych Twórców, Monte Casino

–      Szkło Artystyczne, Bolesławiec

–      I Triennale Szkła, Kłodzko

1977 – Coburger Glaspreis `77, Coburg

–      Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice

–      Prezentacje Jeleniogórskie, Jelenia Góra

1978 – Wystawa Twórców Jeleniogórskich, Lubań

–      Szkło Artystyczne, Jelenia Góra

1979 – II Prezentacje Jeleniogórskie, Jelenia Góra

–      Przedmiot we wnętrzu. Wystawa ogólnopolska, Jelenia Góra

–      Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice

1980 – Szkło i Ceramika. Dzień dzisiejszy, Wrocław

–      Szkło artystyczne, Opole

1981 – Wystawa Plastyków Jeleniogórskich, Jelenia Góra

1984 – Wystawa Szkła Artystycznego w 40-lecie PRL, Jelenia Góra

–      Wystawa Poplenerowa Szkła Artystycznego, Wałbrzych

1985 – Wystawa Poplenerowa Szkła Artystycznego, Jelenia Góra

–      Interart `85, Poznań

1986 – 5 Prezentacje Plastyków, Jelenia Góra

1987 – Instytut Wzornictwa Przemysłowego “Polskie Szkło Współczesne”, Warszawa

1992 – Kryształy. Wystawa retrospektywna, Wrocław

1995 – Wystawa Pokonkursowa “Szkło `95”, Bydgoszcz – Warszawa

–      Urok kryształu, Szklarska Poręba

1996 – Kolekcja 1990-1995. Sztuka XX wieku. Zbiory Muzeum Narodowego, Wrocław

–      Powroty II, Stalowa Wola

Nagrody:

1969 – II Nagroda “Zdobina w szkle gospodarczym”, Warszawa

–      Nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych za szkło przemysłowe, Warszawa

1971 – Wzór Roku `71, Międzynarodowe Targi w Poznaniu

1976 – Złoty Medal i Nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki na Triennale Szkła, Kłodzko

1977 – Srebrny Medal i Nagroda II Stopnia w kategorii szkła unikatowego na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice

–      Nagroda Wojewody, Jelenia Góra

1979 – Nagroda Dyrektora Generalnego “Vitrocer”, Warszawa

–      Nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Szkła Artystycznego i Przemysłowego, Katowice

1987 – I Nagroda Ministerstwa Kultury i Sztuki na Wystawie “Polskie Szkło Współczesne”, Warszawa

Prace w zbiorach:

Muzeum Narodowe. Ośrodek Wzornictwa Nowoczesnego w Warszawie

Muzeum Narodowe w Warszawie

Muzeum Narodowe w Poznaniu

Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze

Muzeum w Sosnowcu

Musee de Verre, Liege, Belgia

W zbiorach prywatnych w kraju i za granicą

Bibliografia:

P. Banaś, Polskie szkło współczesne XX wieku

B. Filarska, Szkło piękne i użyteczne

T. Kuczyńska, Pamiątka z Polski – szkło

I. Huml, Polska sztuka stosowana w XX wieku. Sztuka przedmiotu

A. Chrzanowska, W. Gluziński, Z. Kwaśny, W. Trznadel, Z dziejów szklarstwa na Dolnym Śląsku

www.e-szklarska.com/wydarzenia.php

POWRÓT

POLECAMY

Galeria jednego eksponatu

link do galeri jednego eksponatu
Witraż z alegorycznym przedstawieniem Triumfu Sławy, Włochy (?), poł. XVI w.; szkło, metal (ołów), wym. ø 29 cm, nr inw. MJG 875/s

Szlak szkła

Szlak szkła na polsko-czeskim pograniczu
Szlak szkła na polsko-czeskim pograniczu

Zapisz się do naszego newslettera

tło do zapisu na newslettera