Podczas 54. Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym (28-29.VIII 2020 r.) jednym z laureatów została śpiewaczka ludowa z Żeliszowa – Olga Burdyna zdobywając trzecią nagrodę w kategorii solistów-śpiewaków.
W konkursie festiwalowym wykonała dawne pieśni tradycyjne pochodzące z przekazu rodzinnego: pieśń miłosną, balladę o siostrach, które wysłały brata na wojnę oraz pieśń rekrucką. Tę ostatnią niegdyś śpiewali mężczyźni zabierani do cesarskiego wojska. Śpiewaczka wywodzi się z grupy górali czadeckich przybyłych na Dolny Śląsk w 1946 roku. Laureatką tego ważnego festiwalu została już po raz drugi.
W kategorii solistów-śpiewaków zaprezentowała się także wykonawczyni z Nowego Waliszowa – Waleria Szkwarek wywodząca się z grupy ekspatriantów z Podola. Jej pieśni związane są z obszarem kresowych „dzikich pól” znanych z historii i dzieł Henryka Sienkiewicza. W festiwalowym konkursie przedstawiła dawną balladę o występnej dziewczynie, pieśń krzywdzonej przez świekrę synowej i zalotną pieśń dziewczyny przymawiającej się do lubego.
W konkursie uczestniczyła również męska grupa śpiewacza „Czarni” z Czernej, która zaprezentowała pieśni śpiewane niegdyś przez wojaków w czasie pierwszej wojny światowej. Sześciu mężczyzn spotykających się na próbach w wiejskiej świetlicy w Czernej uratowało przed zapomnieniem unikalne pieśni, które wykonywali ich przodkowie zamieszkujący do końca drugiej wojny światowej w Bośni.
Zarówno Olga Burdyna, jak i Zespół „Czarni” kultywują rodzinne tradycje polskich reemigrantów z Bukowiny oraz z Bośni, gdzie przywiązanie do rodzimych tradycji przetrwało do dzisiaj. O podobnej trwałości kresowych pieśni wśród potomków powojennych ekspatriantów zaświadcza przykład Walerii Szkwarek, która na co dzień działa z miejscową grupą śpiewaczą „Waliszowianie” w Nowym Waliszowie nieopodal Bystrzycy Kłodzkiej.
Pieśni wykonywane w konkursach festiwalowych w Kazimierzu należą do skarbnicy niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Należą do kategorii ludowej muzyki dawnej, która podlega ochronie i jest dokumentowana w specjalnych rejestrach prowadzonych przez Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze. 
Działanie to nawiązuje do zaleceń Konwencji UNESCO z 2003 roku w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

autor tekstu i zdjęć: Specjalista ds. Dziedzictwa Niematerialnego – Henryk Dumin